Przypowieść o siewcy:13,1-9
A dnia tego wyszedł Jezus z domu i usiadł na brzegu morza. I zgromadziły się wokół Niego tak wielkie rzesze ,że aż wstąpił do łodzi i tam usiadł, a tłum został nad brzegiem. I mówił im wiele przez przypowieści w te słowa: Oto wyszedł siewca siać. A kiedy siał,niektóre ziarna padły na drogę,a ptaki nadleciawszy wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, tam, gdzie nie miały wiele ziemi. Niebawem wzeszły ,bo nie były na dużej głębokości,ale gdy ukazało się słońce, zostały spalone i uschły - bo nie miały korzenia. Jeszcze inne padły między ciernie.A ciernie wybujały i zagłuszyły je.I wreszcie inne padły na dobrą ziemię i wydały plon stokrotny,sześćdziesięciokrotny i trzydziestokrotny. Kto ma uszy,niech słucha.
Cel nauczania w przypowieściach: 13,10-17
(Mk 4,10-12;Łk 8,9-10)
A uczniowie zbliżywszy się do Niego zapytali: Dlaczego nauczasz ich w przypowieściach? I odpowiedział im: Wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego,a im nie. Bo temu ,który ma ,bedzie dodane i bedzie posiadał aż w nadmiarze,a temu ,który nie ma,bedzie zabrane nawet to,co ma. To właśnie dlatego mówię do nich w przypowieściach: patrzą bowiem ,a nie widzą , i słuchają i nie rozumieją.
I tak to wypełnia się na nich przypowiednia Izajasza ,który mówił:
Będziecie się wsłuchiwać,ale nic nie zrozumiecie
i będziecie się przyglądać bardzo,ale nie zobaczycie.
Skamieniało bowiem serce tego ludu,
ciężko im było usłyszeć coś uszami,
a oczy swoje zamknęli
po to ,aby przypadkiem nie zobaczyli oczyma
i nie usłyszeli uszami;
żeby nie pojęli umysłem
i nie nawrócili się,
i żeby ich nie uleczył.
Wasze zaś oczy błogosławione,bo widzą;błogosławione uszy wasze,bo słyszą. Zaprawdę bowiem mówię wam,że wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć to, co wy widzicie,ale nie zobaczyło,i słyszeć to,co wy słyszycie,a nie usłyszało!
Znaczenie przypowieści o siewcy:13,18-23
( Mk 4,13-20; Łk 8,11-15)
Posłuchajcie zatem przypowieści o siewcy: Gdy ktoś słucha nauki o królestwie,ale nie rozumie jej,wtedy przychodzi zły {duch} i zabiera to ,co zostało zasiane w sercu tego człowieka. Taki człowiek- to inaczej ziarno,zasiane przy drodze. A ziarno zasiane na gruncie skalistym - to człowiek ,który słucha nauki i przyjmuje ją natychmiast z radością. Nie ma jednak w sobie korzenia,jest człowiekiem chwiejnym. Kiedy przychodzi ucisk albo prześladowanie z powodu owej nauki,natychmiast upada. Ziarno zasiane między ciernie - to człowiek ,który słucha nauki ,ale troski tego świata i zwodnicze bogactwa zdusiły słowo tak,że nie może wydać owocu. Ziarno rzucone na glebę dobrą oznacza człowieka ,który słucha nauki i rozumie ją. Taki przynosi owoc już to stokrotny,już to sześćdziesięciokrotny ,już to trzydziestokrotny.
Przypowieść o kąkolu: 13,24-30
Opowiedział im też inną przypowieść: Podobne jest królestwo niebieskie do człowieka , który zasiał na swoim polu dobre ziarno. Lecz kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel,nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł. A kiedy zboże podrosło i wypuściło kłosy , ukazał się także i kąkol. Wówczas słudzy przyszli właściciela i powiedzieli mu: Panie ,czyż nie zasiałeś na twoim polu dobrego ziarna? Skąd się w nim wziął kąkol? A on odpowiedział:Człowiek nieprzyjazny uczynił to. Tedy zapytali słudzy: Czy chcesz, żebyśmy poszli i powyrywali kąkol? Lecz on odpowiedział: Nie, żebyście wyrywając kąkol nie zniszczyli przypadkiem i pszenicy. Pozwólcie jednemu i drugiemu rosnąć aż do żniwa. A podczas żniw powiem robotnikom: Zbierzcie naprzód kąkol i powiążcie go w snopki na spalenie,a potem zniesiecie pszenicę do mojego spichlerza.
Przypowieść o ziarnie gorczycznym: 13,31-32
(Mk 4,30-32; Łk 13,18n)
Powiedział im tez inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do ziarenka gorczycy,które wziął człowiek i zasiał na swym polu. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion,lecz kiedy wyrośnie, okazuje się największym wśród krzewów i staje się nawet drzewem ,tak ze ptaki,co żyją w powietrzu,nadlatują i zakładają gniazda na jego gałęziach.
Przypowieść o kwasie chlebowym: 13,33
Powiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do kwasu,który wzięła pewna kobieta i włożyła w trzy miary mąki,aby się wszystko zakwasiło.
Znaczenie przypowieści: 13,34-35
Wszystko to mówił Jezus do tłumów w przypowieściach ,a bez przypowieści nic im nie mówił. I tak miała się wypełnić przepowiednia Proroka.
Otworzę me usta,aby głosić przypowieści,
będę ogłaszał rzeczy zakryte od założenia świata.
Znaczenie przypowieści o kąkolu: 13,36-43
A potem zostawiając rzesze,przybył do domu. Wtedy uczniowie przyszli do Niego i powiedzieli:Wytłumacz nam przypowieść o kąkolu na roli. A On odpowiadając im rzekł: Tym ,który zasiewa dobre ziarno ,jest Syn Człowieczy . Rolą jest świat,dobrym ziarnem są poddani królestwa ,a kąkolem synowie czarta.Ów nieprzyjaciel,który zasiał kąkol - to szatan ,żniwem jest koniec świata ,a zniwiarzami aniołowie. Podobnie jak zbiera się kąkol i spala w ogniu, tak też bedzie przy koncu świata.Syn Człowieczy wyśle swoich aniołów ,a ci zgromadzą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i wszystkich,którzy się dopuszczają nieprawości. I wrzucą ich do ognistego pieca, gdzie bedzie płacz i zgrzytanie zębów. Tymczasem sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w królestwie ich Ojca. Kto ma uszy,niech słucha.
Przypowieść o skarbie i o perle: 13,44-46
Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w ziemi. Znalazł go pewien człowiek i ponownie ukrył. A potem,uradowany bardzo,poszedł ,sprzedał wszystko,co miał,i kupił tę ziemię.
Królestwo niebieskie jest też podobne do kupca, poszukującego rzadkich pereł. Gdy znajdzie jakąś bardzo cenną ,idzie,sprzedaje wszystko,co ma,i kupuje te perłę.
Przypowieść o sieci: 13,47-50
Królestwo niebieskie jest nadto podobne do sieci,które rzuca się w morze i zagarnia różne rodzaje ryb. Kiedy się napełnią,rybacy wyciągają je na brzeg. A potem siadają i wybierają dobre ryby do koszów,a złe wyrzucają. Tak też będzie i przy końcu świata: zjawiają się aniołowie,oddzielą złych od sprawiedliwych i wrzucą do rozpalonego pieca. Tam bedzie płacz i zgrzytanie zębów.
Epilog nauczania w przypowieściach: 13,51-53
Czy zrozumieliście to wszystko? A oni odpowiedzieli: Tak. Tedy rzekł do nich: Tak więc każdy uczony w Piśmie ,gdy staje się uczniem królestwa niebieskiego ,podobny jest do pana domu,który wydobywa ze swego skarbca to, co nowe,i to, co stare. A kiedy skończyli nauczać w przypowieściach,odszedł z tamtych okolic.